CEVAP:

İlhakın hemen ardından öncelikle bölgede Amerikan kurumlarının tesis edildiği görülmektedir. Amerikalı yetkililerin birçoğu danışmanlık ve eğitim hizmetlerini bizzat üstlenmiş durumdaydı ve ulaşılmak istenen hedef kitle yerli elitlerdi. Seçkinlerin eğitilmesiyle birlikte içerde iş birliğine müsait bir kesim oluşturulacak ve onların üzerinden sistemin devamı sağlanabilecekti. Uygulamalar öylesine başarılı oldu ki 1946’daki bağımsızlık anına gelindiğinde başkanlık rejimi, güçler ayrılığı prensibi, iki partili sistemi ve özel mülkiyete verdiği önemle Filipinler âdeta Amerika’yı taklit ediyordu. Aslında ortaya çıkan demokratik Filipin, yerli elitlerle Amerika arasında kurulmuş bir düzenin ya da sistemin dışa yansımasıydı. Fakat yalnızca sınıf mücadelesinin durulmasını sağlayan demokrasi Filipinlere ekonomik büyümeyi getirmediği gibi gelir dağılımındaki eşitsizliğin giderilmesine de katkı sağlamadı. Öte yandan bölgeden ayrılmasına rağmen arkada bıraktığı ekonomik ve askerî kurumlarla Amerika, Filipinleri âdeta kendisine mecbur bırakmış, yeni iktidar sistemin devam ettirilebilmesi için ona müracaat etmek durumunda kalmıştı.