CEVAP:

Arabistan, 4. ve 6. yüzyıllar arasında yoksulluk ve Bedevileşme çağı olarak tabir edilen bir tür karanlık çağa gömülmüştür. Müslümanlar, söz konusu dönemi Cahiliye olarak isimlendirirler. İslâmiyet’in doğuşundan önceki dönemde, Arap halkı, bedevi kabileleri şeklinde örgütlenmişti.  Göçebelerin dini, eski Sâmîler’in putperestliğiyle yakından ilgili olup, ayrıca en önemlileri Lât, Menât, Uzza ve Hübel olan ilahları da mevcuttu. Göçebeler, ilahlarını bir kutsal emanet gibi taşır­lar ve savaşlarda mutlaka yanlarında bulundururlardı. Dini inkâr etmek ihanet an­lamına geleceği gibi, dine riayet, aynı zamanda siyasî itaatin de göstergesiydi. Put­perestliğin dışında, Arabistan’da Hanîf dini denilen İbrahim milletinin dini de iz bırakmış gibiydi. Bunlar, şirki asla kabul etmeyip, bir Allah’a inanmak ve Allah’ın rızasına uymak, doğruluğa meyletmek, Hacca gitmek, sünnet olmak gibi dinî gelenekleri yerine getirenlerdir.