CEVAP: 1533’te Habsburglarla yapılan barış Osmanlıların dikkatlerini İran meselesine yöneltmesini sağlamıştı. Geniş yetkilerle donatılan veziriazam bİbrahim Paşa önden İran’a yürüdü (Ekim 1533). Daha önce kararlaştırıldığı üzere Bağdat’a yönelmesi gereken İbrahim Paşa, Ulama Han’ın etkisiyle ayrıca Şah Tahmasb’ın Horasan’da olmasından faydalanarak Tebriz’e ilerledi. 6 Ağustos 1534’te küçük bir çarpışmanın ardından boşaltılmış haldeki şehre kolayca girdi. Sultan Süleyman 14 Haziran 1534’te İstanbul’dan hareket edip 28 Eylül’de Tebriz’de İbrahim Paşa ile buluştu. Sultaniye’de olan Şah Tahmasb’ın üzerine yüründüyse de Osmanlı ordusunun karşısına düzenli bir ordu ile çıkmayan Şah, ani baskınlar ve ordunun geçeceği yerleri tahrip ederek taciz hareketlerinde bulunmaktan başka bir şey yapmadı. Osmanlı ordusu Irak-ı Acem denilen ıssız ve sarp arazide çok zor şartlar altında ilerleyip Sultaniye’ye ulaştıktan sonra Bağdat’a yöneldi. Buradaki Safevî muhafızı Tekeli Mehmed Han şehri terk ettiğinden Bağdat kolayca alınmış oldu (28 Kasım 1534).