CEVAP:

Osmanlı ülkesindeki gayrimüslimlerin 19. yüzyılın özellikle ikinci yarısındaki öncelikli gündemi, siyasi ve kültürel özerklik elde etmek ve şartlar olgunlaştığında da bağımsız olmaktı. Bu süreçte siyasi, hukuki ve toplumsal taleplerini dile getirmek yada dayatmakta basını etkili bir araç olarak kullandılar. Devlet ise siyasi ve sosyal yapının çözülmesine yol açacak bu tür faaliyetleri engelleme ve toplumsal entegrasyonu sağlama adına Takvim­i Vekayi’i farklı dillerde yayımladığı gibi, verdiği gazete çıkarma imtiyazı ve maddi desteklerle kendi kontrolünde bir basın oluşturmaya gayret etti. Bu tür faaliyetlerin tehdit boyutuna ulaştığına hükmettiğinde 1867’de çıkardığı Kararname-­i Âli ile Türkçe ve yabancı dillerdeki basın faaliyetlerine ciddi sınırlamalar getirdi.