CEVAP:

Bağlanmada kaygı ve kaçınma davranışlarının nedeni erken dönemlerdeki duyarsız ya da tutarsız ebeveyn davranışlarının bir sonucudur. Özellikle çocuk stres altında ol­duğunda (hastalanması, korkması, yalnız kalması gibi) ilgi ve destek ihtiyacı içindedir. Bakım sağlayan kişiler (anne, baba, bakım veren) çocuğun bu ihtiyacına tutarsız, yetersiz ya da dengesiz karşılık verdiklerinde, sürekli sinirli ve gergin olduklarında veya aşırı mü­dahaleci şekilde çocuğa davrandıklarında, çocukta bağlanma kaygısına yol açmaktadırlar. Bağlanmada kaçınma davranışı ise ana babaların çocuğun psikolojik ihtiyaçlarına soğuk, mesafeli ve hatta kızgın davranarak karşılık vermesi ile ilintilidir. Bu tür davranışlara sürekli maruz kalan çocuklar zamanla duygularını aşırı bastırmayı ve kendilerini ifade etmekten kaçınmayı öğrenirler. Duygularını sürekli bastırmayı öğrenen çocuklar bir ta­raftan duygularını kontrol etmeyi zorlaştıracak aşırı yakınlaşmalardan kaçınırken, diğer yandan destek aramaktan çekinir ve böylece kaçınma davranışı gerçekleşir.