CEVAP:

Bilimsel yönetim yaklaşımının dikkat çeken en zayıf yönü ise işgörenlerin or­ganizasyon içindeki yerini ikinci plana atmış olmasıdır. Bunun sonucunda da;

• Sıkıcı ve tekrara düşen işler ortaya çıkmış,
• Çalışmalar üzerine katı kontroller getiren sistemler kurulmuş,
• Üretim bölümünde çalışanlar ile yönetim kademelerindekiler yabancılaşmıştır.

Hedef Prensibi: Her organizasyonun var olma nedeni sayılan genel hedefi vardır.

• Uzmanlık Prensibi: Her organizasyonda gruplar vardır. Her bir grubun da bir işlevi olmalıdır.
• Koordinasyon Prensibi: Organizasyon sürecinin temel amacı, koordinasyon sağlamaktır.
• Yetki Prensibi: Organizasyondaki her grubun, grup üyelerinden belirli çiz­gilerle ayrılan bir üst yetkiliye sahip olması gerekir.
• Sorumluluk Prensibi: Üst yetkiye sahip kişi, astlarının çalışmalarından so­rumludur.
• Tanım Prensibi: İşlerin, görevlerin ve ilişkilerin açıkça tanımlanması gerekir.
• Denklik Prensibi: Yetki ve sorumluluk birbirine eşit olmalıdır.
• Kontrol Döngüsü: Hiç kimse işleri birbiri ile bağlantılı olan 5 ya da 6 asttan fazla çalışana karşı sorumlu olmamalıdır.
• Denge Prensibi: Organizasyonun çeşitli birimleri, dengede tutulmalıdır.
• Süreklilik Prensibi: Organizasyonun yapısı, faaliyetlerin sürekliliğini sağla­yacak türde olmalıdır.