CEVAP:

Bireyler arasındaki mesafelerde görülen farklılaşma, farklı kültürlerden insanların birlikte oturma biçemlerinde de gözlenebilir. Bu farklılık, hem bireylerin bir arada otururken birbirleri ile olan mesafelerinde hem de oturma düzenlerinde belirginleşir. Bir odada görüşme yapan Kuzey Amerikalılar aralarında bir metreden çok mesafe bırakarak, karşı karşıya otururlar. Bununla birlikte, bireyler arasındaki mesafe, oturulan odanın büyüklüğüne de bağlıdır. Oda büyükçe, Kuzey Amerikalı bireyler aralarındaki mesafeyi koruyarak, kendilerine göre daha uygun bir görüşme ortamı sağlarlar. Japonya’da ise her durum için, özellikle resmî toplantılar ve çok sayıda insanın katıldığı yemeklerde, belirli oturma düzenleri vardır. Bu düzenlerde, bireylerin toplumsal statüleri ile sahip oldukları ekonomik ve toplumsal güç belirleyici rol oynar. Öncelikle en yüksek statüye sahip olanlara, sonra da onu izleyenlere yer gösterilir. Bu yönüyle Japon ve Türk kültürleri arasında benzerlik dikkati çekmektedir. Türk kültüründe de belirli oturma düzenleri vardır. Toplumun hemen her kesiminde “yaş”, statüyü belirleyen önemli ölçütlerden biridir. Toplumsal statüyü belirleyen diğer ölçütler; rütbe, görev ve ekonomik ve siyasal güçtür. Ancak büyük ölçüde bireysel niteliklere bağlı olarak elde edilen bu statüler, geleneksel toplantılarda her zaman yaşlılardan sonra gelir.

Akdeniz kültürlerinde de mekân farklı biçemde algılanır. Bu kültürlerin üyeleri, birbirlerine Kuzey Avrupalılar, Kuzey Amerikalılar ve İngilizlerden daha yakın dururlar. Otobüs, tren ve otomobille yolculuk yapan, kahvelerde ve hatta evlerinde oturan Akdenizliler, yukarıda belirtilen diğer kültürlerin üyelerine bakarak “birbirlerine sokulmuş” durumda bulunur. Ancak bu kültürlerde de toplumun üst tabaklarında bireyler arasındaki mesafenin geniş halk kesimindekinden daha çok olduğu gözlenir.