CEVAP:

Mutlakiyetçi krallıklarda ekonomi değerli madenlere dayanmaktadır. Bu rejimin iktisat politikası, yabancı ham madde ve değerli madenlere el konularak, içeride burjuva tarafından üretilen malların dışarıda satılmasına dayanmaktadır. Ülkenin zenginliği değerli maden ve ticaret fazlasına bağlıdır. Bu amaçla önce İspanya ve Portekiz, arkasından İngiltere, Fransa ve Hollanda denizaşırı ülkelerin kaynaklarını ele geçirebilmek için sömürge imparatorlukları kurmuşlardır. İspanya ve Portekiz’de deniz aşırı yayılmayı krallar bizzat örgütlemişlerdir. Çünkü burjuvazi henüz yeterince güç sahibi değildir. Elde edilen kaynaklar kralların elinde çarçur edilmiştir. İngiltere, Fransa ve Hollanda da ise daha farklı bir süreç ortaya çıkmıştır. Bu ülkelerde yayılmayı ticaret burjuvazisi örgütlemiştir ve ele geçirdiği zenginlikleri sermaye birikiminde kullanmıştır. Böylece sömürgeciliğe daha önce başlayan İspanya ve Portekiz zamanla diğer Avrupa ülkelerinin gerisinde kalmıştır. Ancak o günün teknolojisi ile denizaşırı yolculuklar çok uzun zaman almaktadır. Bu nedenle koloniler sömürgeci ülkeye ancak değer aktarabilmektedir. Bu ülke ile bütünleşme sürecine girmemişlerdir. Hatta zamanla koloniler merkezden koparak kendi başlarına buyruk olmuşlardır.  Bağımsızlıklarını elde etmişlerdir. Yani Amerika’daki İngilizler, İngiliz kralına karşı bir burjuva devrimi yapmışlardır (Tıpkı Fransızların mutlakiyetçi rejime son vermeleri gibi). Birinci küreselleşme alt yapısını tam anlamı ile taşıyamamıştır. Ancak üst yapısını tam anlamı ile taşımıştır. Bir yandan kendi insanlarını Tanrı’nın dinini tüm dünyaya yayma misyonu ile motive ederken bir yandan da zavallı yerlilere büyük zulüm götürmüştür.