CEVAP: Birinci manası ile İslâm ahlâkının kaynağı vahiydir. Bu vahyin bir düzen içinde Hz. Peygamber’in hayatında tahakkuku (gerçekleşmesi); daha sonra da onun etrafında yaşayan insanlar tarafından müşâhede (kısaca katılımcı gözlem) yoluyla öğrenilip üstlenilmesi; bundan sonraki nesiller için ise, bu ilk neslin hayatında tahakkuk edenin diğer nesiller tarafından yine müşahede yoluyla benimsenip üstlenilmesi olarak belirmektedir. Bu durum İslâm ahlâkının kaynağının, sahabe sonrası toplumlar için ilk elden, tevatür olduğunu söylemenin gerekçesini teşkil eder. Fakat İslâm Ahlâkının kaynağının vahiy olduğunu söylemenin biraz açıklamaya muhtaç olduğunu ve mevzunun daha yakın bir şekilde incelenmesi durumunda İslâm Ahlâkının asıl kaynağının, vahiy tarafından inşa edilen Hz. Peygamber olduğunu söylemeliyiz.