CEVAP: Boza Osmanlı’da o kadar önemliydi ki, sefer sırasında bozacılar ordu ile birlikte sefere çağrılırdı. Ordunun talebi yalnız seferle sınırlı kalmaz, padişah bir yerde kışlayacağı ve İstanbul’a döneceği sırada da yol boyunca kendisine refakat edilip ordunun boza ihtiyacı karşılanırdı. Osmanlı döneminde bozanın sarhoş edecek kadar alkollü versiyonu olan mırmırık bozasını Arnavutlar yapıp geceleri kırba ya da güğümle sokak sokak dolasıp satardı. Ayrıca bir de şimdilerde pek içmediğimiz tatlı boza da satılır ve sevilerek içilirdi. Her esnaf loncası gibi bozacılar da kendilerine tahsis edilen alanlar dışında çalışmaz, kendilerine belirtilen yerde ise sadık müşterileri olurdu. 16. ve 17. yüzyıl tayinât defterlerindeki kayıtlardan anlaşıldığı kadarıyla boza, yeniçerilerin de vazgeçilmezlerindendir. Yeniçerileri hem tok hem de sıcak tutan boza, kış aylarında cümle meşrubatçıların yardımıyla yapılır ve yeniçerilere dağıtılırdı.