CEVAP: Burjuva devrimciler, her ne kadar aldıkları çeşitli kararlarla özgür bireyi yaratmaya ve 1791 Anayasası’nı bireyci bir zihniyet doğrultusunda hazırlamaya yönelirlerse de aynı zamanda bireyi, yarattıkları soyut bütüne tabi kılarlar. Çünkü bireyin özgür olmasını feodal rejimin içerdiği ayrıcalıkların ve tabakalar şeklindeki bölünmelerin yıkılmasına bağlayan devrimciler, içinde doğup büyüdükleri düzenin bir değerlendirmesini yaparak farklılıklardan ortak iyiliğin oluşamayacağını kabul ederler. Bu yüzden onlar, Anglo-Sakson devrimcilerden ayrılarak, ortak iyiliği ifade eden genel iradenin, özel iradelerin ya da çıkarların rekabetinden, çatışmasından doğduğu düşüncesini tümüyle yadsırlar.