CEVAP:

Çalışan memnuniyeti giderek performans alanı olarak tanımlanırken sadece memnuniyetin yetmediği gerçeği ortaya çıktı. Çünkü bulunduğu iş yerinden memnun olan bir çalışanın gözü kendisini daha fazla "memnun" edeceğini gözlemlediği başka iş yerlerinde idi. Bu durumda memnuniyetin yerini çalışan bağlılığı aldı. Terfi, prim, yüksek maaş, daha fazla yetki ve sorumlulukların memnuniyetle ilgili alanlara eklenmesiyle çalışanların bağlılıklarının temin edilebileceği varsayıldı. Ama bu uygulamalar da şirketlerin çalışan giriş-çıkış   sayısını istenen düzeyde etkilememiştir. Günümüzde bağlılık kavramı yerini çalışan mutluluğuna terk ediyor. Memnuniyet ve bağlılıkla ilgili teknik açılımın yetersiz kaldığı yer, şirketlerin duygusal alanları işle birlikte yönetmeyi unutmuş olmasından kaynaklanıyor. Şirketin adil olması, toplumun duyarlılıklarına ve değerlerine saygılı olması, iş süreçlerinin bu anlamda tutarlı olması ve hepsinden önemlisi liderlerin gerçekten bu konularda rol model olması ana beklentiler arasındadır. İtibar yönetimin içeride başlıyor olması ve içeriyi çalışanların temsil etmesi çalışan mutluluğunun ne kadar önemli bir olgu olduğu gerçeğini önümüze koyuyor. Çünkü mutlu çalışan, hem memnun hem bağlı ama hepsinden önemlisi iyi günde kötü günde çalıştığı iş yerine sahip çıkan bir çalışan konumundadır.