CEVAP: Su, çimlenme sırasındaki fiziksel ve kimyasal olaylar için gereklidir. Çimlenmenin başlaması için tanenin kendi ağırlığının en azından %35-70’i kadar su alıp şişmesi gerekir. Bu oran çıplak taneli tahıllarda (buğday, çavdar, tritikale) %50-60, kavuzlu tahıllarda (arpa, yulaf) ise % 70 kadardır. Çimlenmede sıcaklık kimyasal olayların hızına, suyun emilmesine, tohumun oksijen almasına etkilidir. Çimlenme, tahıl cinsinin en düşük çimlenme sıcaklığını bulmasıyla başlar. En düşük çimlenme sıcaklığı buğday, arpa ve yulafta 4-5 °C, çavdar ve tritikalede ise 1-2 °C ’dir. Diğer faktörler tam ise, çim yatağı ortamının sıcaklığı arttıkça çimlenme hızı da artar. Serin iklim tahıllarında en uygun çimlenme sıcaklığı cinslere göre değişmekle birlikte 20-25 °C arasındadır. En düşük çimlenme sıcaklığından en uygun çimlenme sıcaklığına gidildikçe, cinslerin çimlenme süreleri de kısalır. Solunum için gerekli olan oksijen, tohumdaki besin maddelerinin oksidasyonunu ve cücüğün gelişmesi için gerekli enerjiyi sağlar. Çimlenmenin olabilmesi için tane yüzeyinin en az % 20’si hava ile temas etmelidir. Tohum yatağındaki su miktarı arttıkça, hava da azalacağından en uygun tohum yatağı yeterince nemi olan ancak havasız kalmayan topraklardan oluşur.