CEVAP:

Ülkede turistik anlamda dört ayrı bölgeden söz edilebilir. Kuzey Çin’de bulunan Hoang Ho Nehri Havzası hanedanlık eserlerinin yoğunlaştığı Çin Uygarlığı’nın beşiği durumundadır. Karasal iklimin egemen olduğu löslerle kaplı bu alanda ağaç azdır. Alan daha çok kültür turistleri için bir çekim merkezi durumundadır. 3000 km’yi aşan uzunluğuyla Çin Seddi turistlerin en çok görmek istedikleri eser olarak ortaya çıkmaktadır. Buradaki Manchu hanedanlığına ait saraylar ve bahçeler görülmeye değerdir. Eski Pekin ve yasak şehir olarak bilinen Beijing; saraylar, Cennet Tapınağı, Tiananmen Meydanı gibi eserlere sahiptir. Doğu Çin’in odağında Yangçe Nehri bulunur. Şangay buranın en büyük kentidir. Uluslararası limanıyla Çin’in batıya açılan kapısıdır. Kentin batısında yoğunlaşan tarihî eserler kültür turistleri için bir çekim alanı oluşturur. Şangay’a yakın olan Hwangzhou, Wuxi, Suzhou gibi kentlerde de ipek endüstrisi ve geleneksel Çin Bahçeleri bulunur. Turistler için gözde bir rota oluşturan Yangçe nehri izlenerek dağlık Szechwan iline ulaşılabilir. Tekne turu boyunca eski ve yeni Çin arasındaki farklılıklar görülebilir. Batı Çin, Sincan ve İç Moğolistan özerk bölgelerinden oluşmaktadır. Seyrek nüfusu çöl ve dağlarıyla hiç Doğu Çin’e benzemeyen alanda egemen olan dil Uygur Türkçesi, din İslam’dır. Buradaki en büyük turistik çekicilik Ortadoğu’yu Kuzey Çin’e bağlayan “İpek Yolu”dur. Tibet 5000 m’nin üzerinde olan dünyanın en yüksek platolarıyla, derin vadileriyle, çok yükseklerdeki yerleşimleriyle turistlerin dikkatini çekmektedir. Çok yüksek ve çevreden ayrı bir dünya olan burada Budizm alana özgü bir uygarlık kaynağı olmuştur. Çin’den kopuk olan Tibet’te Dalay Lama’nın Dharma felsefesine dayanan Budist keşişler egemen olmuşlardır. Burada Budistlere ait manastırlar, keşişlerin yaşam biçimleri ve tö- renleriyle Dalay Lama’nın sarayı ulaşma güçlüğüne karşın kimi turistler için çekim alanı oluşturmaktadır. Doğa dışında Tibet’in Çin yönetimiyle zaman zaman yaşamış olduğu siyasal sorunlar turistler için bir risk oluşturmaktadır (Boniface ve Cooper, 2005; 383). Güney Çin, kantonlardan oluşmaktadır. Bu alan iklim ve yeryüzü şekilleri açısından ekoturizme çok uygundur. Çünkü muson iklimine dayalı yağış fazlalığı yoğun bitki örtüsü ve orman varlığını ortaya çıkarmıştır (Erdoğdu, 1996; 255). Deniz ve macera turizmi arayan turistler için de uygun koşullara sahiptir. Geleneksel Çin sanatçılarının esin kaynağı olan Li Nehri havzasında yer alan Gulin bölgesindeki karstik dağlarda bulunan manzaralar görülmeye değerdir. Doğa yürüyüşü açısından gözde bir yer olan Kunming’de 30 azınlık kültürü keşfedilmiş ve koruma altına alınmıştır. Bölgenin en büyük iş merkezi olan Gwangzhou’da sergi ve gösteri alanları gezilebilmektedir. Ayrıca Çin mutfağının çeşitli yiyecekleri tadılabilmekte, eski Çin tedavi kürleri (üvalizm) denenebilmektedir. Bölgedeki Hainan Adası yerli turizmde önemlidir. Ancak kışları Batılı turistler de gelebilmektedir. Bu alanda bulunan Hong Kong ve Macau kentleri de çok sayıda turist çekmektedir. Bunda Çin’in uygulamakta olduğu ve serbest girişime dayalı özel statü etkili olmaktadır (Boniface ve Cooper, 2005; 383).