CEVAP:

Birincisi, görüşmeci çocukla çalışmanın aslında aileyle çalışmak olduğunu içselleştirmelidir. Bu davranış biçimi aynı zamanda sistem yaklaşımının gereğidir. İkincisi, çocukta sağlanan herhangi bir değişimin aile tarafından desteklenmedikçe istendik sonuca gitmeyeceğidir. Aile ile çocuk ne denli bir bütün halinde ele alınırsa görüşme sonucu o kadar etkili olur. Üçüncüsü, birçok aile çocukla nasıl iletişim kurulacağını bilmemektedir. Görüşmecinin bir görevi de aileye etkili iletişim becerilerini öğretmektir. Dördüncüsü, görüşmecinin aileyi çocuk haklarıyla ilgili bilgilendirmesi gerektiğidir. Son olarak, görüşmeci çocukla kurduğu iletişim ile hem çocuğa hem aileye model olmak durumundadır.