CEVAP:

Dillerde yeni kelime ihtiyacını karşılama yollarından biri de başka dillerden kelime almaktır. Kopyalama, başka dillerle olan doğrudan veya dolaylı ilişkiler sonucu ortaya çıkar: hakikat, üniversite, tayfun, internet, selfie Dil ilişkileriyle ilgili çalışmalarında Johanson alıntı, ödünçleme gibi başka çağrışımları da olan terimler yerine dildeki durumu daha iyi yansıtan kopyalama terimini önermiştir (2007). Alıntı ve ödünçleme kelimeleri, sanki bunlar dilde eğreti duruyormuş; kullanıldıktan sonra geri verilecekmiş gibi bir çağrışım yaratmaktadır. Oysa kelimenin alındığı dilde bir şey eksilmemekte, alıcı dile orijinalle her açıdan örtüşen bir söz girmemektedir. Alıcı dil, kaynak dildeki orijinalin bir tür kopyasını alır ve alındığı andan itibaren alıcı dilin kurallarına tabidir, başka dile ait bir öge, olduğu gibi alınır; ancak alıcı dilde belli uyarlamalardan sonra kullanılabilir: Örneğin aşağıdaki kelimelerin İngilizce söylenişleri ile Türkçe söylenişleri farklıdır.
e-mail, star, selfie

Bunun yanında dilin söz varlığında belli bir anlamla zaten mevcut olan bir kelimenin anlamı, dilde anlamca kısmen örtüştüğü yabancı bir kelimenin etkisiyle yabancı dildeki eş değerinin başka anlamlarını da içine alacak biçimde genişletilebilir: e-posta, özçekim, yıldız (asıl anlamı gök cismi, yeni anlamı “meşhur”) Zaman zaman yabancı dillerin etkisiyle, başka bir dildeki kelimeye bilinçli olarak benzetilen yeni kelimeler ortaya çıkabilir:
belleten = Fr. bulletin
imge = Fr. image
okul = Fr. ekol