CEVAP:

Daha çok ilk örgütlenme ve yayılma döneminde ortaya çıkan dinin toplumsal değişimi sağlama ya da destekleme işlevi, bir taraftan mevcut sosyal yapıyı değiştirirken, diğer taraftan, bir kaos veya düzensizliğe meydan vermemek için toplumu yeniden dini formatlarla kurarak farklı bir sosyal yapı inşa etmektedir. Bu aşamadan sonra din, inşa ettiği sosyal yapıyı koruyucu ve sürdürücü, yani muhafazakâr kimliğiyle karşımıza çıkmaktadır. Max Weber dinin bu kimliği ile “rahiplik” arasında bir ilişki kurar. Ona göre, işleyen, yerleşik sistemin parçası olan “rahip”, yaratıcı bir fonksiyon icra etmeksizin yalnızca kurumsallaşmış geleneksel düzenin devamını sağlar. Dinin sosyal değişmeyi engelleyici yönü burada kendini gösterir. Çünkü dinler, kurucularının veya tebliğ edenlerinin hatırasına bağlılığı ifade eden tekrarlarla yeniden yaşanan bir karakter arz eder ve böylece kendini tarihten soyutlayarak her çeşit değişimden uzak kalma eğilimi taşır.