CEVAP:

Divan şiirinin en büyük kaside ustası, övgü ve yergi şairi olarak tanınan Nefî, aslında tam bir mizaç adamıdır. Şiir diline medhiye (övme), fahriye (övünme) ve hicviye (yergi) biçiminde yansıyan şairlik kabiliyeti, esas itibariyle onun otoriteyle çatışma ve güçlü benlik duygusuyla ilişkilidir. Şiirlerinde hemen her şeyin “ben” üzerine kurulmuş olması, babasını ve siyasal piramidin zirvesindeki isimleri eleştirisi, başlangıçta tercih ettiği Darrî mahlası şairin psikolojisi ve ölümünü hazırlayan sebeplerin kökeni konusunda psikanalistlere söz söyleme imkânı verebilecek ipuçlarıdır.