CEVAP: 1. Partner ülkelerin ürettikleri mallara talep ne kadar büyük ve üçüncü ülkenin ihracatına talep ne kadar düşükse, ticaret yaratılmasının refah arttırma ihtimali o kadar büyüktür. 2. Üçüncü ülkelerde ticaret engelleri ne kadar yüksekse, ticaret yaratılması gümrük birliğinde o kadar yüksek olur. 3. Başlangıçta yasaklayıcı tarife varsa birlikten sonra uygulanan ortak dış tarife de yüksekse birlik içi ticaret ve refah da o kadar yüksek olur. Birlik öncesi ayrımcı olmayan tarife ne kadar düşükse birliğin ticaret yaratılma potansiyeli de o kadar düşük olur. 4. Talep ve arz esnekliklerinin A ülkesinde birden büyük olması da ticaret yaratılması etkisinin büyük olmasını sağlar. 5. Birliğin genişlemesi ve çok fazla ülkeyi içine alması, mesela tüm dünyanın bir birlik oluşturması ticaret sapması oluşturmaz. Ticaret yaratılması ve refah bu durumda maksimum olur. 6. Komşu olan ülkelerin entegrasyonu, maliyetlerin düşürülmesini mümkün kılar. Birbirine uzak olan ülkelerin, mesela ABD ile İsrail (1985) veya Kanada ile İsrail (1997) arasında bir gümrük birliğinin çok yararı olmaz. 7. Üçüncü ülkelerin arzı ne kadar inelastikse, birliğin kazancı o kadar yüksek olur. 8. Maliyet yapılarının, aynı mallar için birbirine yakın olması da ticaret yaratılması etkisini arttırır. Farklı maliyet yapılarının varlığı ise ticaret sapmasına sebep olur, refah azalır. 9. Küçük firmaların fazlalığı entegrasyona intibakı zorlaştırır. Büyük firmalar›n intibakı daha kolaydır. Çünkü Pazar büyüdükçe güçlüler direnme gücü ile ayakta kalır; rekabet küçükleri hırpalar. 10. Ülke küçükse ve entegrasyon öncesi doğru uzmanlaşmamışsa entegrasyon sonrası zarar o ölçüde azalır.