CEVAP:

Eski komedyalardan yalnızca Aristofanes’e ait on
bir tanesi elimizdedir. Aristofanes (İÖ 450-385) kırk tane
komedya yazmış, hemen hepsi de Peloponnesos savaşı
sırasında yazılmıştır. Bunlarda bıktırıcı savaş yanlısı
demagog (Yunanca halkı güden demektir) önderleri
kıyasıya eleştirmiştir. Kazandıkları ödüllere bakarak
yaşarken başka iki şairin komedyalarının onunkilerden
daha çok tutulduğunu söyleyebiliriz. Bunun nedeni
beğenisi daha incelmiş, eğitimli seyirciye hitap etmesi olsa
gerek. Platon Şölen’de onu komedya türünün örneği
sayar, Agathon’u da tragedya temsilcisi olarak sahneye
çıkartır. Bir seferinde kendi adı yanı sıra takma bir adla da
ikinci bir eseriyle katıldığı yarışmada ilk iki ödülü
almıştır. Komedyaları dikkat çekici bir üslup yelpazesine
sahiptir, söylev, hukuk, lirik şiir, tragedya söylemlerini
kolaylıkla yankılar. Komedyasının hem yergici hem de
lirik olduğunu söylemek az gelir. Hırçın öfkeyle yüklü,
alay ve sövgülerle dolup taşan, ders veren, hem güçlülerin
hem de halkın tüm kusurlarını yüzlerine çarpabilen, en
bayağı pisliğe bulanan bu komedya, müstehcenlikten
hoşlanır, bunu şiirle taçlandırır. Baş kişileri genellikle
dürüst, saf çiftçilerdendir. Kömürcüler, Atlılar, Bulutlar,
Eşek Arıları, Kuşlar eserlerinden birkaçıdır.