CEVAP:

• Fecr-i Âtî şairi marazi, melankolik ve platonik, maddeden uzak bir beşerî aşkı terennüm eder. 
• Fecr-i Âtî şiirindeki varlıkların hemen hepsi bir aşk unsurudur.
• Bu topluluğun şiirinde mevsim ve vakit önemli bir yer tutar. Mevsim, özellikle kış veya sonbahardır. Kış, kardan dolayı tabiatın değiştirilmesi anlamına gelir.
  Sonbahar, hüznün ve onunla beslenen romantizmin
  ilham kaynağıdır.
• Sanatı “şahsî ve muhterem” kabul eden Fecr-i Âtî şairi, daima ferdî konuları işler.
• Fecr-i Âtî şâiri hayallerinde daima hassasiyetin en üst seviyesindedir.