CEVAP:

Medya, ‘şiddeti’ basitçe ve nötr şekilde sunmaz; hangi şiddetin suç, hangi şiddetin meşru olduğunu da muhtelif söylem teknikleriyle söyler. Medya bazı şiddet türlerini suç olarak sunarken, diğerlerini suç olmaktan çıkarır. Dahası suçu tipleştirir ve kişiselleştirir. Şöyle ki; hangi tür suç olursa olsun, suçu işleyeni bireysel bir psikolojik bozukluk sorununa indirger, böylelikle, yapılan şiddet eylemi bağlamından koparılır. Kadınlar erkek şiddetine maruz kalırken ataerkil kültürün kadını baskılayan, ikincil pozisyona iten ve kadın bedenini denetlemeye yönelik yapısını unutturur. 

Gazetelerde ev-içi şiddetin faili “koca” iken ev-dışı şiddetin faili kadının cinselliğine vurgu yaparak failin sevgili veya hiçbir ilgisi olmayan erkekler olduğu belirtilmektedir. Kadına yönelik şiddet olaylarında ağırlıklı olarak öldürme olarak belirginleşmektedir; diğer şiddet türleri özellikle cinsel şiddet hiç haber konusu olmamaktadır. Dayak, cinsel taciz gibi vakalar gazetelere yansımamakta; yansısa bile vaka-i adiye (olağan vaka) olarakyer almaktadır. Özetle kadına yönelik şiddet olaylarında gazetecilik temel kurallarının izlenmediği; “magazin haberi” gibi kaleme alındığı ve gazetelerin gerçekte kadına yönelik şiddet meselesine önem atfetmediği görülmektedir.