CEVAP: Fotoğrafçılar 1850’lerden itibaren resimselcilik (pictorialism) yaklaşımıyla, resim sanatının gelenek içinde oluşturduğu görsel düzenlemeleri fotoğraf yoluyla denemişlerdir. Oskar Gustave Rejlander (1813-1875), Henry Peach Robinson (1830-1901), Julia Margaret Cameron (1815-1879) gibi sanatçı ruhlu kişiler fotoğrafı, dönemin yaygın sanatı olan resim sanatına öykünerek kullandılar. Rejlander ve Robinson’un aynı çerçeve içinde bir konuyu birden çok negatifin üst üste basılmasıyla anlatmaya yönelmeleri yeni bir durumdur. Ortaya çıkan fotoğraf bir tür resim sanatına öykünme olsa bile, fotoğrafın kullanılış şekli öykünmeden çok yaratıcılıkla ilgilidir. Söz konusu olan yaratıcılık da, fotoğrafın resmetme tekniğine özgüdür. Yine Cameron’un portrelerinde kullandığı aydınlatma, resim sanatından gelen ışık gölge karışımı (chiaroscuro) aydınlatmasıdır. Rembrandt ve Caravaggio gibi usta ressamların eserlerinde görülen bu aydınlatma tekniğini Cameron fotoğrafa uygularken, fotoğrafın kendine özgü anlatım biçiminin öğelerini ortaya koymuştur. Bu şekilde, 1850’lerden başlayarak fotoğrafın sanatın ortamındaki yeri ortaya çıkmaya başlamıştır.