CEVAP: Gecekondu aileleri kent yaşamında kendisini yeterince güvende ve güçlü hissedinceye kadar bir bocalama ve geçiş süreci yaşamaktadır. İşte akraba ve hemşehrileriyle yakın ilişki içine girerek oluşturulan dayanışma ağları ailelerin kente uyum sağlamalarında, geçinebilmelerinde ve güvenceye kavuşmalarında başka olanaklar söz konusu olana kadar en önemli güvence unsuru olarak görev yapmaktadır. Kırsal kesimden kopmama ve ailenin geldiği yer ile organik bağını kesmemesi, geleneklerin sürdürülmesi de bir “güvence” unsuru olarak nitelenebilir. Şüphesiz bu da önemli bir faktördür ve ailenin geçiş sürecini daha kolay geçirmesine büyük katkıda bulunur. Öte yandan kente yerleşme, kentle bütünleşme sürecinde, ailelerin en önemli desteklerinden bir diğeri de hemşehri ve akraba dayanışmasıdır. Bu destekle başlayan ve tutunan kente yerleşme, kentle bütünleşme süreci zaman içinde “komşuluk” ilişkilerinin de başlayarak sürece dahil olması ile daha da kuvvetlenir.