CEVAP: Babıali 1860’lı yıllarda zengin fakir ayrımı yapmaksızın 15 yaşından küçük olanlara bir, büyük olanlara ise ikişer kuruş yevmiye vermeyi kararlaştırmıştı. Zamanla göçmen sayısı artınca yevmiye tahsisi kısıtlandı. Buna göre göçmenlerin yarısı varlıklı kabul edilip diğer yarısının on yaşından küçük olanlarına 100’er dirhem, daha büyüklere günlük yarımşar kıyye ekmek verilmesi benimsendi. Bu karara göre, Rus işgali sebebiyle Anadolu’ya göç eden zabit ve asker ailelerinden hali vakti yerinde olanlara herhangi bir yardım yapılmazken zaruret içerisinde bulunanlar bir yerde iskan olunup geçimlerini temin edinceye kadar diğer göçmenler gibi idare ve iaşe edilmesi kararlaştırılmıştı.