CEVAP:

Kısa odak uzunluklu yani geniş açılı bir objektif
derinlik algısını abartırken perspektif yığılmaları
azaltacaktır. Yani nesneler birbirine olduğundan daha uzak
gözükecektir. Çerçevenin uzayı genişlerken uzaktaki
nesneler daha küçük gözükecektir. Yakındaki nesneler de
kameraya yaklaştıkça boyutları olduğundan daha büyük
olarak gözükecektir. Bu abartılmış derinlik algısı objektife
doğru yapılan dikey hareketlerin daha hızlıymış gibi
algılanmasına yol açacaktır. Çünkü daha uzaktaymış gibi
gözüken nesne gerçekte o kadar uzakta olmadığından
kameraya doğru yaklaşımında hızla büyüyerek gelmesi
algıda bir yanılsama yaratmakta ve hızlıymış gibi
algılanmaktadır. Aynı zamanda objektifin daha da
genişlemesi kameranın çok yakınındaki nesnelerde de
bozulmalara (varil etkisi) yol açacaktır. Nesne objektife
yaklaştıkça nesnenin boyut ve oranlarında bozulma
artacaktır. Bozulma çerçevenin kenarındaki düz çizgileri
eğme ve içe esnetme şeklinde olacaktır. Bu nedenle yakın
plan çekimlerde uzun odak uzaklıklı objektiflerin tercih
edilmesi bu perspektif sorunu yüzündendir. Yakın
planlardaki bu abartı kimi zaman ön plana yerleştirilecek
nesneler ile arka planda yer alan nesneler arasında bir
dengesizlik ve oransızlık yaratmak için de kullanılır.
Çerçevenin çok yakınındaki nesnenin bu bozulmadan
dolayı ön planda dev gibi belirmesine karşın arka plandaki
nesne ve figürlerin hem olduğundan daha uzakmışgibi
hem de olduğundan daha küçük gözükmesi sağlanır.
Böylece ön plandaki nesneleri kuvvetlendirirken arka
plandaki nesneleri zayışatır ve büyük görünen nesne
tarafından ezilmesini sağlar.