CEVAP:

Politik anlamda monarşi yanlısı ve gelenekçi bir kişiliği olan Sorel, 1890’larda ortodoks Marksizm taraftarı hâline gelmiştir. Ancak Marx’ın düşüncelerinde
gördüğü eksiklikleri-boşlukları tamamlamayı denemiştir. Bu düşünceleri Sorel’in heterodoks Marksizm kaymasına yol açmıştır. Marx’ın düşüncelerinin temelinde pessimizm ve irrasyonellik olduğunu kabul eden Sorel, Marksizm Hıristiyanlığa daha yakın bulmuştur. Marxizmin söylemlerinin genelindeki doğruluğu Ortodoks Marksistler gibi bilimsel temellere bağlamaya çalışmak yerine bu doğruluğun
fikirsel ve etik anlamda proleteryanın korunmaya çalışılmasından kaynaklandığını düşünmüştür. Kapitalist düzenin nasıl oluştuğunu irdeleyen Sorel, parlamenter sosyalizm ve onun orta-sınıf bürokrat ve gazete-entelektüellerinin, tıpkı onlardan
önceki geleneksel liberaller ve kapitalist elitler gibi sosyal bilimler, ekonomi ya da herhangi başka bir önemli konuyu anlayamayacağını savunmuştur. Ona göre, 18. yüzyılın sonu ve 19. yüzyılın başlarında çalışanlara seçme hakkı tanınması, bu insanların daha önceki politik güçlerden daha aptal ve daha az becerikli insanları politik elitler hâline getirmelerine yol açmıştır. Bu durumun çözümü Sorel’e
göre sadece ve sadece parlamenter yapının işçiler tarafından bir bütün olarak boykot edilmesinde gizlidir. Kapitalizme karşı saldırı ve işçilerin haklarını elde etmesi ancak bu yolla mümkün olacaktır.