CEVAP:

Değişim hızı, değişim alanı ve modern
kurumların doğası biçiminde sıralanan modern toplumları
geleneksel toplumlardan ayıran süreksizlikler aynı
zamanda modernliğin karakteri olarak Giddens tarafından
değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeye bağlı olarak
Giddens, modernliğin güvenlik ve tehlike ile güven ve risk
konusunda aydınlık ve karanlık olmak üzere iki yönlü bir
olgu olduğunu ortaya koyar. Aslında klasik sosyologlar
modern çağı sorunlu olarak tahlil etmişlerdir.
Klasik sosyologların her birinin metodolojik farklılığının
bulunduğunu, tam kapsamlı bir “genel teori” yarattıkları
iddiasında bulunmadıklarını ifade etmektedir. Ancak
Giddens, Marx ve Durkheim’ın, modern çağın olumlu
yönlerinin olumsuzluklarından daha çok ağır bastığına
inandıklarını, Weber’in ise daha kötümser bir tarzda
modern çağın maddi ilerlemenin bireysel yaratıcılığı ve
özerkliği yok eden bir bürokrasinin genişlemesine öncülük
ettiğine inandığını savunur. Bu üç sosyolog, modern
endüstriyel yaşamın bireyi sıkıcı ve tek düze bir çalışma
disiplini altına sokan küçültücü sonuçlarını görmüşler,
fakat üretim güçlerinin bu denli gelişmesinin eko-sisteme
yönelik yıkıcı ölçekte bir tehdit oluşturabileceğini ve
savaşın endüstrileşebileceğini kestirememişlerdir.