CEVAP:

Kişinin toplumsal hayatında; toplum tarafından kabul gören davranış şekilllerini tanımlamak için dilimizde görgü, görgü kuralları, etiket; İngilizcede, etiquette; Fransızcadaysa étiquette, convenance, protocole, sözcükleri kullanılmaktadır. Görgü kuralları yerine Adabı-ı Muaşeret ifadesi, günümüzde de yaygın bir şekilde “yaşama, insana yakışır şekilde toplumda varolmayı; bu varoluşa ilişkin unsurlar”ı tanımlayan, Osmanlıca bir terimdir.

İnsan yaşayışında; işyeri, ev, okul, sokak, kütüphane,vb. toplumun farklı katman ve çevrelerinde buralardaki, aile, yakın çevre, iş arkadaşları, samimi arkadaşlar, tanınmayan kişiler gibi farklı kişi, grup, topluluklarla kurdukları; arkadaşlık, dostluk, akrabalık gibi farklı türdeki etkileşimlerde; gereksinimler ve bu gereksinimlerin karşılanmasında insan ve erdemleriyle ilişkilendirilen, görgü, nezaket, zerafet, vb., konulara önem vermeleri, “görgü ve nezaket kuralları” ile sağlanmaktadır. Toplumla etkileşim halinde olmak, bu etkileşimin ahenkli bir şekilde gerçekleşmesi hem toplumun hem de toplumu oluşturan ögelerin kendilerini daha uyumlu ve düzenli hissetmelerini sağlamaktadır. Çünkü; görgü kuralları
yaşanılan yer, zaman, mekan; kültür çerçevesinde; terbiye, nezaket, incelik/kibarlık, zerafet/letafet, saygı, gibi “insana ait olduğu varsayılan”, erdemlerin davranışa nasıl yansıtılması gerektiğini açıklamaktadır. Görgü kuralları, kişilerin içinde bulundukları/bulunmaları muhtemel toplumsal katman ve yapılarda, “diğeri” ile, konuşma ve dinleme, tanıma ve tanıtma, anlama ve anlatmanın karşılıklı ve uyum içinde gerçekleştiği bir iletişimin kurularak; anlayış, kabul, bağlılık, sevgi, saygı, benimseme, farkında olma, koruma, korunma gibi farklı gereksinimlerin karşılandığı, bir bireysel ve toplumsal yaşantı, ve bu yaşantıyı sürdürecek; insan ve toplumun varedilmesine de hizmet etmektedir.