CEVAP:

Uzun ömürlü birlikteliğe dayalı aile modelinden uzaklaşıldığının ilk göstergesi boşanma sayısındaki artışlardır. Farklı ülkelere ait istatistikler bu yönde bir eğilim olduğunu göstermektedir. Bunun yanında evlenmeyi erteleme ya da evlenmeden birlikte yaşama eğilimindeki artış da evliliklerde yaşanan bunalımları yansıtmaktadır. Yasal yaptırımın olmaması, hem kurumsal hem de psikolojik olarak ataerkil otoriteyi sarsmaktadır. Nüfusun yaşlanması, kadın ve erkek ölüm oranlarındaki farklılıklar gibi demografik nedenlerle de birçok farklı aile yapısı ortaya çıkmaktadır. Klasik çekirdek ailenin yaygınlığı darbe almakta, toplumda yalnız yaşayanların ya da çocukları ile yaşayanların sayısı artmaktadır. Ailenin istikrarsız olduğu bu koşullarda kadınların çocuk doğurma ile ilgili tercihleri nüfusun yenilenmesini riske atacak şekilde olumsuz olma eğilimi taşımaktadır. Bir yanda evlilik dışı doğan çocuk sayısı artmakta, biyolojik üreme geleneksel aile yapısının dışında gerçekleşmektedir. Bilinçlenen kadınlar doğurdukları çocuk sayısını sınırlamakta ya da ilk çocuğun doğumunu ertelemektedir. Bir diğer grup ise sadece kendisi için çocuk doğurmakta ya da evlât edinmektedir. Bu eğilimlere bakarak ailenin sonu gelmiştir dememekle birlikte bildiğimiz biçimiyle ailenin sonu gelmiştir demek mümkündür. Çekirdek aile ve ataerkil egemenliğe dayalı aile ciddi baskı altındadır.