CEVAP:

Harf sistemini kullanan yazılarda i. Sese (söyleyişe) bağlı ii. Kökene bağlı iii. Geleneğe bağlı yazım olmak üzere üç çeşit yazım (imlâ) düzeni bulunur. Alfabe sistemi yüzyıllardan beri değişmemiş olan dillerde genellikle geleneğe bağlı yazım hâkimdir. Böyle dillerdeki yazımlar, başlangıçta sese ve kökene bağlı olsa da zaman içinde söyleyişte meydana gelen değişmeler yazıma yansıtılmadığı için yazım, söyleyiş veya kökene bağlı olmaktan çıkar ve gelenekleşmiş olur. Yeni alfabelerin uygulandığı dillerde ise söyleyişe bağlı bir yazım düzeni benimsenebilir. Türk Alfabesi 1928’de kabul edilen yeni bir alfabedir. Bu nedenle de Türk Alfabesinde söyleyiş esas alınmış ve seslerin söylenişine bağlı bir yazım düzeni öngörülmüştür. Her harf, bir sesi ifade etmektedir. Ancak diller sürekli bir değişim içinde olduğu, dolayısıyla söyleyiş de sürekli olarak değiştiği için, söylenişe bağlı alfabeleri kullanan dillerin kurallarında zamanla gelenekleşmeler başlamaktadır. (TDK, 2000: 2). Ayrı yazılması gereken ki bağlacının söyleyişte kalıplaşmış olduğu için bitişik yazıldığı belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki örnekleri gibi.