CEVAP:

Hâkimlerin uyguladıkları hukuk kurallarını kendi
kanılarına göre başka başka biçimde yorumlamaları
mümkündür. Bu durumda mahkemeler, benzer olaylarda
farklı kararlar vermiş olacaklardır. Mahkeme kararları
arasındaki çelişkiler, kanun önünde eşitlik ilkesini
zedelediği için kararlar arasında birlik sağlama
zorunluluğu ortaya çıkmaktadır. Üst mahkeme denetimi,
uygulamada birliği sağlayan önemli bir araçtır. Anayasa Mahkemesi’ne göre: “Sosyal açıdan adaletin en önemli
gereklerinden birisi, belli olaylara belli hükümlerin tek
anlamda olmak üzere uygulanmasıdır. Demek ki aynı
nitelikteki olaylara başka başka hükümlerin ya da aynı
hükmün başka başka biçimlerde uygulanması, doğrudan
doğruya adalet duygusunu incitici ve yurttaşların devlete
karşı güvenini azaltıcı ve yerine göre temelden sarsıcı bir
etki doğurmaktadır.” Bu sakıncayı önlemek için Anayasa,
üst mahkemelere hukuk alanında birliği sağlama görevini
vermiştir.