CEVAP: I. Bayezid, devletinin batı sınırlarında da yayılmacı bir siyaset izliyordu. Osmanlı yönetimi, 1389 I. Kosova Savaşı’ndan sonra Bizans sarayı üzerindeki denetimini artırmıştı. I. Bayezid, Bizans’taki saltanat değişikliklerine müdahil olarak desteklediği adayların tahta geçmesini sağlamaya çalışıyordu. Bizans imparatoru II. Manuel’i daha imparator olmadan önce yanına çağırıp birlikte sefere götürmüştü. Onun imparator oluşunu da destekledi ve hatta tekrar çıkacağı bir sefer için onu yanına çağırdı. II. Manuel Haziran 1391’den Ocak 1392’ye kadar askerleriyle onun yanında bulundu. Osmanlı padişahı, ayrıca 1393-1394 kışında Balkanlar’daki prensleri ve II. Manuel’in de mensup olduğu Palaiologos ailesini Selanik yakınlarındaki Karaferye’de bir toplantıya davet etti. Osmanlı idaresi, bu toplantıda Mora Yarımadası’nda dağınık vaziyette kalmış olan Bizans şehirlerinin Osmanlılara teslim edilmesini talep etti. Osmanlı taleplerini yerine getirmede son derece isteksiz davranan Palaiologlar, batı kamuoyunu Osmanlı genişleme siyasetine karşı uyarmak için ilk önce Venediklileri yardıma çağırdılar. I. Bayezid, arazi talebinin geri çevrilmesi ihtimaline hazırlıklıydı; ilk darbeyi Venedik kuvvetlerinden önce indirmek amacıyla aynı sene için Selanik’e yürüyüp kenti zapt etti (1394). Tesalya bölgesini ele geçirdi. Buna karşı Theodoros Palaiologos, Argos’u Venediklilere teslim etti. Osmanlı uç beyleri, Mora ve Arnavutluk’taki Venedik üslerine akınlar düzenlediler. I. Bayezid, 1394 Eylül’ünde başlattığı İstanbul ablukasıyla Bizans’ı köşeye sıkıştırmaya çalışmış olsa da, deniz yoluyla kente gelen yardımlar sekiz sene süren Osmanlı kuşatmasının semeresiz kalmasına sebep oldu. 1395’te Macaristan’a doğru yola çıkan Osmanlı ordusu, Beçkerek, Tımışvar, Kraşova ve Mehadiye gibi belli başlı Erdel şehirlerine saldırdı. Eşâk prensi Mircea, 17 Mayıs 1395’te Argeş nehri yakınlarında karşılaştığı Osmanlı kuvvetlerince yenilgiye uğratılınca tahtını I. Bayezid’in iş başına getirdiği Vlad’a bırakmak zorunda kaldı. Osmanlı sultanı, Tuna’yı aşıp Niğbolu’da yakaladığı Bulgar kralı Şişman’ı idam ettirdi (3 Haziran 1395). Osmanlı kuvvetleri, bundan iki sene önce Bulgar Krallığı’nın başkenti Tırnova’yı zapt etmişlerdi. Bu son seferle Bulgar toprakları, vilayete dönüştürülerek doğrudan Osmanlı başkentine bağlandı.