CEVAP:

îbn Sînâ’ya göre varlık (vücûd), kendisi dışında
bir başka terim ve kavramla açıklanamayacak derecede
yalın, ancak diğer her şeyin açıklanmasında hareket noktası
olan ve anlamı ilk hamlede zihinde canlanan bir kavramdır.
Varlık bir bakıma cevher ve araz olmak üzere iki kategoriye
ayrılır; insan, taş ve ağaç gibi herhangi bir dayanağa ihtiyaç
göstermeksizin var olan somut cevherlerin “bir tür mahiyetinden
söz edilebilir. îbn Sînâ’ya göre varlık, îbn
Rüşd’ün ileri süreceği gibi varolanlar için eşit derecede bir
genel cins ve kategori olmayıp, öncelik ve sonralık ilişkisi
içinde hepsinin kendisinde birleştiği (ittifak) “ortak bir
kavram” durumundadır. îbn Sînâ bu sonuca, hakikatin
zihinde yahut dış dünyada olduğunun söylenebilmesinden
hareketle varmış olmakla beraber, mahiyetin ispat
anlamındaki varlıktan büsbütün ayrı düşünülemeyeceğini
de belirtmiştir.