CEVAP: Savaş meydanı, I. Murad’ın şehit düştüğü I. Kosova çarpışmasının gerçekleştiği yerdi. Macar ve Osmanlı kuvvetleri, üç gün boyunca amansız bir muharebeye tutuştular (17-20 Ekim 1448). İlk günkü çarpışmalar, taraşarın birbirlerini tarttıkları ölçülü ve dengeli kapışmalar şeklinde geçti. Birinci gün başlayan karşılıklı top atışları sabaha kadar sürerken mancınık ve toplardan çıkan gülleler gece karanlığında bile hasım saşarın üzerine yollanmaya devam edilmişti. Macarlar, yine savaş arabalarını ateşli silahlarla donattıkları piyadelerle doldurarak caydırıcı bir savunma hattı kurdular. Bununla birlikte Osmanlılar da, II. Kosova Savaşı’nda “tabur cengi” taktiklerini kullanıp ordunun merkez hattını epeyce güçlendirmişlerdi. Osmanlı askerî düzeninde, ordunun padişahın bulunduğu orta noktası, geleneksel olarak siper ve hendeklerle çevrili, birbirine zincirli develerle korunan, kapıkulu süvarisinin dışında padişahın etrafına dizili yeniçerilerin görev yaptığı sıkıca muhafaza edilen bir yerdi. II. Murad, Kosova’da bu geleneksel müdafaa yapısına haŞf toplarla takviye edilmiş arabaları ilave ederek gelecek yüzyılda doğuda “düstûr-ı Rûmî” adıyla anılacak olan muharebe tarzının temellerini attı. Savaşın ikinci gününde, adeta bir seyyar kaleyi andıran merkez hatlarına güvenen Osmanlılar, sert Macar süvari taarruzlarına sebatla karşılık verdiler. Bu arada kenarlarda bekleyen haŞf atlılar, daha esnek bir muharebe düzeni içinde düşman saşarının düzenini bozmak için durmaksızın taciz saldırıları yapıyordu. Osmanlı süvarisinin soluk aldırmayan baskın ve hücumları, Macar birliklerini yorup yıpratarak üçüncü gün savaşı devam ettiremeyecek denli takatsiz kalmalarına yol açtı. Savaşı kaybettiğini anlayan Hünyadi Yanoş, az sayıda muhafızıyla kaçarken çok sayıda Erdel ve Macar asilzadesi Osmanlı kılıçlarına kurban gitti.