CEVAP:

II. Selim, 1568’de Lehistan ile anlaşmayı yenileyerek daha önceki anlaşmalarla te-sis edilen “sonsuz” barışı tasdik etti. Lehistan kraliyeti, bu anlaşmalarla resmen Boğdan ve Macaristan’daki haklarından vazgeçmiş, karşılığında da Osmanlılar nezdinde pek az Hristiyan devletinin sahip olduğu politik ve ticarî imtiyazlar elde etmişti. Lâkin bu, yalnızca kâğıt üstünde geçerliydi, fiiliyatta ise durum tamamen farklı idi. Artık Lehistan devlet örgütlenmesinde kraliyetin yalnızca simgesel bir yeri olup, asıl güç asillerin (sızlata) elindeydi.