CEVAP:

1. Kurumsal miyopi: Kurumun üyeleri dışarıyı, yalnızca kurumlarının perspektifinden gözlemler ve kurumu dışarıdaki başka kişiler gibi algılamazlar.
2. Sistemin kapalı oluşu: Bilgiler ağırlıklı olarak kurumdan içeriye değil dışarıya akarlar.
3. Etkililik: Etkililik ve düşük maliyetler, yeniliklerden daha önemli olarak görülmektedir.
4. Seçkinlik: Kurumun yönetiminin her şeyin en iyisini bildiği varsayılmaktadır. Bunun anlamı, hedef kitleden (kamuoyundan) daha fazla bilgi sahibi olunduğuna inanmaktır.
5. Tutuculuk: Değişiklik istememektir. Dışarıdan gelebilecek muhtemel organizasyon yapısını değiştirme çabalarına karşı konulmaktadır. Değişime yönelik baskı yıkıcılık olarak nitelendirilmektedir.
6. Gelenek: Geleneğin bir kurum üzerinde sağlamlaştırıcı etkisi olduğu ve kültürü sürdürmeye yardımcı olduğu varsayılmaktadır.
7. Otoritenin merkezileştirilmesi: Güç bazı üst düzey yöneticilerin ellerinde yoğunlaşmıştır. Çalışanların düşük bir özerkliği vardır ve organizasyonlar hiyerarşik olarak düzenlenmiştir.