CEVAP:

Emevî Halifesi Ömer b. Abdülaziz (717-720) döneminde, Basralı bir Yahudi olan Mâsarcaveyh, Süryani tıp kitaplarından bazılarını Arapça’ya çevirerek Arap tıbbının temellerini atmıştır.

Cundişapurlu, Hristiyan bir hekim olan Huneyn b. İshak bunların en önde gelenlerinden biri olup özellikle, Hipokrat’tan yaptığı çeviriler, Arap tıp dünyasının gelişmesinde büyük rol oynamıştır.

Râzî (865-925) ve Avrupalıların Avicenna olarak isimlendirdikleri Ibn Sînâ (980-1037)’dır. Râzî’nin tıptaki öncü çalışmalarının yanında, İbn Sînâ’nın gerek tıp gerek felsefe alanındaki çalışmaları, İslâm dünyasının yanı sıra Avrupa’da da derin etkiler bırakmıştır. Bîrûnî de astronomi, matematik, fizik gibi alanlarda önemli çalışmalara imza atmıştır.

Abbasî halifesi Me’mûn döneminde, bilimlerdeki gelişmelere paralel olarak eski Yunan mirasının etkisi ile felsefe alanında da yeni çalışmalar yapılmıştır. Bu dönemde, Aristo’nun eserlerinin çevrilmesi ile birlikte zengin bir felsefe geleneğinin oluşması için gerekli adımlar atılmaya başlamış ve böylece yalnızca İslâm dünya¬sını değil Hristiyan dünyayı da etkileyecek çok önemli filozoflar ortaya çıkmıştır. Eflatun ile Aristo’nun düşüncelerini bir sentez haline getirmeye çalışan Kindî (ö. 850), en önemli filozoflardan biridir. Benzer şekilde, Aristo’dan sonra felsefenin ikinci babası olarak nitelenen Fârâbî (ö.950) ve Gazâlî (ö. 1111) de İslâm tarihinin en önemli filozofları arasındadır. Bu dönemin diğer iki önemli ismi ise İbn Sînâ ve Ibn Rüşd (ö.1198) olarak sıra¬lanabilir. Özellikle, Avrupalıların, Averroes olarak adlandırdıkları İbn Rüşd, batı felsefesinin gelişmesine çok önemli katkı yapmıştır.