CEVAP:

Tulûat topluluklarının sansürden zarar görecek metinleri yoktu. Öte yanda, ozanların, yazarların o dönemin havası içinde, doğal olarak toplumsal, siyasal ve ekonomik sorunlara değinen yapıtları susturuluyordu. Böylece, ‘İstibdat’ döneminde, oyun yazarlığı felce uğradı. Buna karşın, Kahire’de, Paris’te, Berlin’de bazı Türk yazarlarının oyunları basılıyor, bunların birkaçı önemsiz yabancı topluluklar tarafından sahnelenip oynanıyordu. Sansür kurumunun başında bulunanlar ise yetkisiz ve bilgisiz kişilerdi. Padişah, Yıldız sarayında oturduğu için ‘yıldız’ ve padişahın burnu biraz büyükçe olduğundan ‘burun’ sözcüklerinin bile curnal edildiği bu dönemde, sansürün başındakiler metindeki en masum sözcükler üzerinde bile duruyor ve metinde değişiklikler yapıp oyunu tanınmaz bir duruma getiriyorlardı.