CEVAP: Soğanlar: Köklerin gelişme noktası olan ve ana yüzeyi oluşturan bazal tabakanın üzerinde sıkışmış görünümdeki etli pul yapraklarının üst üste dizilmesiyle oluşmuş bir gövde ekseninden ibaret özelleşmiş toprak altı organlarıdır. Her soğan bir büyüme konisi (tomurcuk) içerir, bu tomurcuk embriyoyu oluşturacak olan sürgünün, yani çiçek sürgününün de temelini oluşturur. Yumrular: Yedek besin maddelerinin depolanması ile irileşmiş olan toprak altı gövdesinin uç kısmıdır. Kesitlerinde halka halinde tabakalar görülmez, koruma derisi (epidermis) bütündür, üzerinde çeşitli sayıda gözler olup genellikle her yönden kök sürme yeteneğindedir. Patates, yer elması ve Caladium (Fil Kulağı) yumru üreten bitkiler arasındadır. Kormlar (CormSoğanımsı gövde): Gövde ekseninin kuru pul benzeri yapraklar ile kaplanmış, kalınlaşıp etli yapı kazanmış dip kısmıdır. Boğumlar ve boğum araları iyice belirgin bütün bir gövde yapısındadır. Soğanlarda olduğu gibi pul yapraklar ve kat kat bir yapı yoktur. Soğanımsı gövdenin tepesinde, sonradan yaprakları ve çiçek sürgününü oluşturacak yetenekte tepe sürgünü tomurcuğu yer alır. Eski kormun üst kısmında yer alan ve yetiştirme dönemi boyunca gelişen gövdenin dip kısmı etlenip kalınlaşır ve depo organı olan yeni kormu oluşturur. Yeni kormun alt yüzeyinde de çok sayıda ufak kormlar (kormel) meydana gelir. Gladiolus (glayöl) tipik soğanımsı gövdeli bir bitkidir ve çoğaltılmasında kormeller kullanılır. Rizomlar: Toprak altında veya toprak yüzeyinde toprağa paralel olarak büyüyen az çok silindirik zengin besin maddelerini depolamış olan yatay bir gövdedir. Süsen (Iris) bitkilerinde olduğu gibi kalın etli yapıda olabildiği gibi, kuşkonmaz (Asparagus) sebzesinde olduğu gibi pençe yapısında da olabilir. Üzerinde boğum ve boğum araları bulunur. Muz, bambu, eğreltiler, kana (Canna) ve îris?ler rizomları parçalara ayrılmak suretiyle çoğaltılabilirler.