CEVAP: On dokuzuncu yüzyıl Alman idealizminin kökeninde hiç kuşkusuz Kant’ın, deneyim dünyasının ya da fenomen dünyasının arkasında nominal dünya diye adlandırdığı bir dünyanın bulunduğunu kabul etmesi yatmaktadır. Bu dünya kendinde nesnenin dünyasıdır. İşin ilginç yanı numenal dünyayı kabul eden Kant’a göre bu dünyanın bilgisini elde etmek mümkün değildir. Oysa Kant’ı izleyen idealist düşünürler bu düşünceye katılmamaktadırlar. Bu nedenle, Alman idealistleri Kant’ın eleştirel felsefesini metafizik idealizme dönüştürdüler ve Kant’a karşı şu tezi öne sürdüler: Var olan her ne varsa bilinebilir. Nasıl bilinebilir? Bu sorunun yanıtını yine Kant’tan yola çıkarak verdiler: Kant, Anlama yetisi, kategorilerini doğaya dikte eder. diyordu. Ama Kant’ın öne sürdüğü bilgi koşuluna göre, bir dışsal kendindevarlığın bizim deneyimimize verilen maddesel içeriği kategoriler tarafından alınarak ancak o şekilde bilgi ortaya konuyordu. İdealistler bu koşulu değiştirdiler. Çünkü onlar bu şekilde maddesel şeyler de dâhil her bilgi objesi zihnin ürünüdür sonucunu çıkarma yoluna gittiler.