CEVAP:

• Biyolojik nedenlerde, kendine zarar verme davranışı opiyat sistem düzensizliği, dopamin reseptörlerinin aşırı duyarlığı ve serotonin düzeyinde meydana gelen azalma ile açıklanmaktadırlar.
• İstismar ve ihmal yaşantıları kişinin istem dışı olarak zaman zaman aklına gelen, kişiye sıkıntı veren, fiziksel, zihinsel, duygusal ya da cinsel travmatik deneyimleri içermektedir. Bireyler bu olumsuz duygu durumuyla başa çıkamazlar ve kendilerine zarar verme yoluyla bu duygulardan bir anlık da olsa kurtulmayı amaçlarlar.
• İstismar ve ihmalin yarattığı hayal kırıklığı ve öfkeye karşılık, çocuk ve ergenler kendilerine zarar vererek güç elde etmeye çalışmaktadırlar.
• Aile yapısındaki bozulmalar, aile içi çatışma ve şiddet, ebeveynlerin yeterliğini düşük olması, stres ve öfke kontrol sorunu gibi nedenler ebeveyn çocuk ilişkisinin kalitesini bozarken; çocuğun yeterli sevgiyi ve ilgiyi görememesi, kendini ailenin değerli bir üyesi olarak hissedememesi gibi nedenler kendine zarar verme davranışı açısından risk oluşturabilir.
• Kendine zarar verme davranışı bireylerin yaşadıkları boşluk/hiçlik/çaresizlik duygularından kaynaklanan, katlanılmaz gerginliklerden kurtulma amacını taşıdığı yaygın bir görüştür.
• Akran gruplarına katılabilmek, aile baskısına ve geleneksel toplum
  yapısına karşı çıkmak, kendi yaşamını kontrol etme isteği, kimliğinin onaylanmasını bekleme ile kaygı, yetersizlik ve başarısızlık gibi duygularla baş edebilme gibi faktörler kendine zarar verme davranışının nedenleri arasındadır.