CEVAP:

Kümbet mimarisinde dikkati çeken anlamlı bir özellik toprak düzeyinin altındaki mezar odasıdır. Selçuklu kümbetlerinin birçoğunda gövdenin altına rastlayan kesimde bir mekân bulunmakta, mumyalık, cenazelik ya da kripta adı verilen bu odanın tavanı, üstteki mekânın döşemesi olmaktadır. Üst kat, toprak seviyesinde tek hacimli bir ziyaret yeridir. Taçkapı düzenindeki bir girişle bu hacimdeki sembolik lahit veya sandukaya ulaşılır. Bu hacimde çoğu kez bir mihrabın varlığı, kümbetin bir mescit işlevi taşıdığını da göstermektedir. Bu mekândan veya dışarıdaki bir girişten merdivenle inilen toprak düzeyinin altındaki odada yer alan mumyalanmış ceset, genellikle toprağa gömülü olmayıp, bir set üzerindeki ahşap sandukada yatmaktadır. Böylece toprakla ilişkisi kesilen ceset uzun süre bozulmadan kalabilmektedir.