CEVAP:

Araştırmacılar, bireyselliğin ön planda olduğu ülkelerdeki çalışanların, kişisel ihtiyaçlarına, ödüllere ve kendilerine daha fazla odaklandıklarını tartışmaktadırlar. Bireyselliğin ön planda olduğu ülkelerdeki çalışanlar, bu doğal eğilimleri nedeniyle grup içindeki harmonik (uyumlu) ilişkilere daha az odaklanmaktadırlar. Birey merkezli gruplarda çalışanlar, iş birliği gerektiren davranışları doğal olarak daha az göstermektedirler. Gerçekleştirilen çalışmalarda, emir verici liderliğin, gruba yönelik davranışları kısıtladığı, buna ek olarak tutucu yaklaşımları teşvik ettiği ifade edilmektedir. Takım ya da grup üyeleri, emir verici bir liderlik şekliyle yönetildiklerinde, bir takımda ya da grupta kalmayı arzulama ve büyük bir takımın parçası olma duygusu daha az teşvik edilmektedir. Bu nedenle araştırmacılar emir verici liderliğin, bireyselliğin daha ön planda olduğu ülkelerdeki grupların bütünlüğü üzerinde daha büyük bir negatif etkiye sahip olduğunu ileri sürmektedirler.