CEVAP:

“Asılsız hikâye” olarak çevirdiğimiz 6. ayetteki
lehve’l-hadîs deyimi, insanı asıl yapması gereken önemli
işlerinden alıkoyan, hiçbir faydası olmadığı gibi, vaktin
boşa geçirilmesine neden olan oyalayıcı sohbet, hikâye,
masal vb. dinletiler anlamındadır. Aslında lehv kısaca
eğlence, oyun ve teselli demektir. Hadis ise söz, konuşma
demektir. Asılsız hikaye, boş söz, gibi anlamlar daima
tercih edilmiştir. Klasik tefsirlerin çoğunda asılsız söz,
mûsiki olarak açıklanmış olmakla beraber, bu deyimin şirk
inancı içeren sözler veya daha genel olarak insanlar için
herhangi bir fayda getirmeyen boş ve lüzumsuz
konuşmalar olduğu yolunda görüşler de zikredilmektedir.
Çağımızda sinema, radyo ve televizyonlarda çokça yer
verilen; eğitici, öğretici ve faydalı hiçbir tarafı
bulunmayan bazı film ve programlar da buna dâhil
edilebilir. Buna göre lehve’l-hadîs deyimi, doğasında
aşırılık olup dinî- ahlâkî açıdan israf sayılabilecek eğlence
türleri gibi insana, özellikle kendisini ve Rabbini
unutturacak, dolayısıyla yapması gerekenleri ihmal
ettirecek derecede meşgul eden her şeydir