CEVAP:

Malthus’a (1798) göre nüfusta eğitimsiz, kötü niyetli, çalışmak istemeyen ve bağımlı kişilerin artması ile yoksulluk da artar. Bu kişiler yaşam mücadelesinde yok olmaya mahkûmdurlar. Bu kişiler Malthus’a göre “hak etmeyen” yoksullardır. İngiltere’de özellikle Viktorya döneminde egemen olan bu görüşe göre yoksullar “kendileri için bir şey yapan”, yoksulluğu geçici bir durum olan ve dolayısıyla yardımı hakeden, bu anlamda saygın olan ve korunanlar ile düşkün bir hayat yaşayan, suça karışan ile saygın olmayan ve korunmayı hak etmeyenler olarak iki grupta ele alınıyordu.