CEVAP: McLuhan, kitle iletişim araçlarının teknolojik değişiminin toplumsal değişimi de beraberinde getireceğini ve hatta bu değişimin temel belirleyicisinin bu kitle iletişim araçları teknolojisi olduğunu söylemiştir. Kitle iletişim araçlarını basitçe başkalarına ulaşmanın yolları olarak değerlendirmek mümkündür. Genel kapsamda içinde yaşadığımız dünyayı, birçok değişik parçasının sürekli şekilde birbiri ile iletişimde bulunduğu bir enformasyon işlemleri ve iletimleri süreçleri toplamı olarak görebiliriz. Bu bağlamda, içinde yaşadığımız evren de gezegenlerin yerçekimi, ışığın yansıması vb. aktiviteleri göz önüne alınarak karmaşık bir araç veya ortamlar bütünü olarak değerlendirilebilir. Bu karşılıklı ve sürekli ilişki McLuhan’ın görüşlerinde de sürekli olarak vurgulanmaktadır. McLuhan, içinde yaşadığımız dünyada özellikle elektronik çağdan bahsederken bu iletişim araçlarını insanın sinir sisteminin uzantıları olarak görür. McLuhan’a göre kitle iletişim araçları, yani medya insan duyularının kamusal alana uzantısıdır. Bununla beraber her yeni teknoloji insan duyularından birini veya bir grubunu güçlendirerek diğerlerinin önüne çıkarır ya da izole olmasını sağlar. Bir teknoloji herhangi bir duyumuzu dışarıdaki sosyal dünyaya açılan bir uzantı olarak kullanmaya başladığında, tüm duyularımızın kullanımı arasındaki orantıda bir değişim yaşanır, bir duyu diğer duyulara göre daha önemli olmaya başladığında, diğer duyular körelen, estetikliğini kaybeden bir duruma düşerler. McLuhan dört duyu organı, görme, işitme, dokunma ve koku alma, olduğunu belirterek bütün teknolojinin bu dört yeteneğin bir uzantısı olduğunu vurgulamaktadır. Bununla beraber, beynimizin biri görsel ya da Öklit’e özgü uzamla, diğeri akustik yani işitsel uzamla ilişkilendirilen iki ayrı küreye bölündüğünü söylemektedir. McLuhan Öklityan yapımının denetlenebilir olduğunu söylerken akustik (işitsel) uzamın merkezinin her yerde olduğunu belirterek akustik uzamın bu nedenle kaoscu gibi gözüktüğünü vurgulamaktadır. McLuhan, görsel ve işitsel uzamların birbirinden pek ayrı lamayacak gibi gözükmelerine rağmen görsel kültürün parçalı, işitsel kültürün ise bütünsel bir yapı halinde olduğunu söylemektedir.