CEVAP:

15. yüzyıl ortalarına kadar ne Lordlar ne de
Avam Kamarası üyelerinin yasa önerme hakları vardı.
Herhangi bir konuda yasa çıkarılacak ise bir dilekçe ile
krala başvurulurdu. Kral hangi meclis kendisine
başvurmuş ise o isteği öteki meclise inceletir ondan sonra
kararını verirdi. Kral istediği vergi kararını meclisten
aldıktan sonra çoğu kez kendisine iletilen istekleri
unuturdu. İşte bunu önleyebilmek için meclis üyeleri yasal
düzenlemeleri kendileri yaparak bunu adeta bir dilekçe
şeklinde krala sunmaya başladılar. Her iki meclis
tarafından onaylanan belge kral tarafından da onaylanınca
yasa olarak uygulanmaya başlandı. Bu uygulama ile
meclis yasa yapma yetkisini kendi üzerine geçirmiş oldu.