CEVAP:

Mütareke sonrasında Türk milleti istiklalini
koruma ve var olma mücadelesine girdiğinde, bazı
azınlıklar da o zamana kadar ekmeğini yediği suyunu
içtiği, kimliğini muhafaza edegeldiği vatandaşı bulunduğu
devleti aleyhine tavır almaktan ve işgalcilerle iş birliği
içine girmekten kendilerini alıkoyamadılar. Hatta bu
konuda teşkilatlanmaya bile gittiler. Rumlar,
Patrikhanenin başını çektiği Etnik-i Eterya ve Mavri Mira
örgütleri ile Doğu Trakya, Batı Anadolu ve İstanbul’u
Yunanistan’la birleştirmek istiyor, öte yandan Karadeniz
bölgesinde bir Rum Pontus Devleti kurmayı amaçlayan
Pontus adlı örgütle silahlı propaganda yapıp terör
estiriyorlardı. Tabii ki esas hedef Megali İdea’yı
gerçekleştirmeye yönelik idi. Millet-i sadıka olarak bilinen
Ermeniler de bulanık suda balık avlamak misali,
emperyalistlerin maşası olarak Doğu Anadolu ve
Çukurova bölgesinde işgalcilerle iş birliği yapmışlardır.
Ermeniler vatandaşı bulunduğu devletine ve o zamana
kadar huzur ve barış içinde yaşadığı Müslüman
komşularına karşı silahlı çete faaliyetlerine
girebilmişlerdi. Hınçak ve Taşnak adlı Ermeni silahlı
örgütleri Doğu Anadolu’yu Ermenistan’a katmak istiyor
ve hatta ileriki hedefleri olarak Hazar’dan Antalya’ya
uzanan ve başkentinin Erzurum olacağı Büyük
Ermenistan’ı hayal ediyorlardı. Öteden beri Filistin’de bir
devlet kurma niyetlerini ortaya koyan Yahudiler de
Alyans-İsrailit adlı silahlı bir izci teşkilatı oluşturmuşlar,
Türkiye’deki imtiyazlarını koruyabilmek amacıyla da
ayrıca Makabi Cemiyeti adında bir dernek kurmuşlardı.
Azınlıkların bu tür faaliyetlerinin yanı sıra gaflet, ileriyi
görememek veya emperyalistlerin tesirinde kalmak gibi
bazı sebeplerden dolayı bazı Türk ve Müslümanların da
Millî Mücadele’ye zarar verici tutum ve davranışta
bulundukları ve bu maksatla dernek kurdukları
görülebilmiştir. Bu cümleden olmak üzere, Kürdistan
Teali Cemiyeti, İngiliz Muhipler Cemiyeti ve Wilson
Prensipleri Cemiyeti’ni örnek verebiliriz.