CEVAP:

Modernizmin temelde dayandığı iki anahtar kavram, yenilik ve değişimdir. Bu algıya göre geleneksel sanatlar, edebiyat, toplumsal kuruluşlar ve gündelik pratikler artık vadesini doldurmuştur ve bu yüzden bunların bir kenara bırakıp “yeni” bir kültür inşa edilmesi gereklidir. Modernizm ticaretten felsefeye bütün eski yön- temleri sorgular. Böylelikle geleneksel kültürün ögelerinin yeni ve daha iyi olanla değiştirilebilir olduğunu savunur. Modernizme göre 20. yüzyılın ortaya çıkardığı yeni değişiklikler ve yenilikler kalıcıdır, aynı zamanda “yeni” oldukları için “iyi” ve “güzeldir”. Türkiye örneğinde modernleşme modelinin Batı’dan alınmasından ötürü tüm “iyiliğin ve gelişmenin” Batıdan kaynaklandığı fikri hâkimdir. Kemalizm “çağdaş uygarlık seviyesine ulaşmayı hedeflerken Batı kültürünün, yaşam biçiminin, iktisadi ve siyasal yapısının yüzyılların süzgecinden geçerek bugünkü ideal hâline geldiğini varsayarak, Doğu’ya da bunu bir nihai seviye olarak sunmuştur. Bunun sonucunda modernleşme sürecindeki toplumlarda, modernleşmeyi sahiplenen kesimler ile geleneksel yaşam biçimini savunanlar arasında bir gerilim yaşanmıştır. Modernlik vurgusu, geleneksel yapıların “eskiliğine” karşı “yeniyi” temsil etmesinden de kaynaklanmaktadır. Modernleşmeyi savunan kesimler bu fark, “çağdaş-çağ dışı” ayrımına indirgeyerek, modernliğin tercih edilmesindeki “isabeti” ortaya koymaktadırlar.